‘Hij’ is arts-specialist en een cliënt van me.
De man was een operatie aan het uitvoeren toen een jongere arts (die uit interesse de operatie bijwoonde) plots die ene zin uitsprak: ‘WIJ (lees: wij, jonge artsen) doen dit niet meer zo’.
Mijn cliënt is een ervaren chirurg die reeds 25 jaar procedures uitvoert.
Mijn cliënt had die ene zin geïnterpreteerd als ‘ik ben niet meer up-to date, ik kan er maar beter mee ophouden’.
Dat het hier om een veronderstelling ging, zou snel blijken.
Ik vroeg mijn cliënt om de jonge arts te bevragen. Wat bedoelde hij precies toen hij die ene zin uitsprak?
Mijn cliënt bracht in dat het voor hem wel ‘voelde’ als een afwijzing. Waarna ik hem uitnodigde om naar de feiten te kijken. Wat was hier de boodschap van de jonge arts geweest?
Blind varen op wat je voelt houdt risico’s in.
Wat bleek?
De jonge arts was compleet verrast. Hij verduidelijkte dat dat ene kleine onderdeeltje van de procedure hem anders werd aangeleerd, maar dat dit niet noodzakelijk beter was.
Hij voegde eraan toe hoe erg hij opkeek naar de oudere arts, en daarom heel wat van zijn vrije tijd besteedde aan het observeren van de operaties.
Dit is opnieuw een bewijs dat je voorzichtig moet zijn met je eigen aannames en ze best verifieert.
Bedoelde de jonge arts dat de werkwijze van mijn cliënt achterhaald was? Totaal niet.
De bad feelings verdwenen meteen. Méér nog: er ontstond een hechte vriendschap tussen deze 2 mannen.
